معصومه طغرایی سمیرمی یکی از روشندلان توانمند سمیرمی است که با محدودیت دید خود کنار آمده و با اراده و پشتکار خود توانسته است بر توانمندی‌های خود تکیه کرده و در مسیر موفقیت حرکت کند.
وی فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی است که در سال 93 به لطف خدا در دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجان فارس به عنوان مدرس ادبیات فارسی پذیرفته و با نمایندگی انجمن نابینایان ایران -ارسنجان به عنوان مربی خط بریل همکاری داشته اند.
این روشندل سمیرمی که دانش‌آموخته همین دانشگاه است به فعالیت‌های فوق برنامه خود در دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجان فارس به عنوان یک مشاور و فعال در امور فرهنگی دانشگاه اشاره می‌کند و می‌گوید: در تمام دوران تحصیلات مدرسه و دانشگاه همیشه در فعالیت‌های هنری و فرهنگی فعالیت داشته‌ام و نا‌بینایی را محدودیتی برای حضور فعال خودم در جامعه ندانستم.
طغرایی که متولد 1354 در سمیرم است، تحصیلات خود را در سن 15 سالگی با تحصیل در مدرسه ابابصر اصفهان آغاز می‌کند و موفق می‌شود دوره ابتدایی و راهنمایی را در مدت پنج سال در اصفهان طی کند.
وی در ادامه اظهار کرد: دوره متوسطه را در دبیرستان آزاده سمیرم و با حمایت‌های مدیر آموزشگاه و با همراهی یک مشاور و رابط به پایان رساندم و در مهرماه95 در مقطع دکتری در دانشگاه دهاقان اصفهان پذیرفته شده اند.این روشندل سمیرمی اضافه کرد: از نهاد‌های دولتی و بهزیستی نیز تقاضا داریم تا حدودی در راستای کمک به رفع مشکلات مالی جامعه نابینایان حمایت‌های بیشتری داشته باشند.
در پایان شعر زیبای ایشان در باره عصای سپید
عصای من گریه نکن به حال من غصه نخور
تویی تمام پای من بیا به جای پای من
عصای بی صدای من با هر قدم که می شکنم
صدای پاتو می شنوم عصای من حرفی بزن
لگد به این بختت بزن قسمت من یه راه دور
نصیب تو لنگ قدم عصای من ، بجای من
قدم بزن به راه من من پای رفتن ندارم
راهی به فردا ندارم عصای من ساده بگرد
تو پای من ، من پای تو تو این کویر بی ثمر
تویی نشان راه من
